A Lion in a Cage|&Icarus

Onderwerp: A Lion in a Cage|&Icarus za apr 05, 2014 10:51 am

Zwijgend keek ze naar de rode jurk met de vele diamantjes die haar dienstmeisje haar net had gebracht. Het zou de jurk worden die ze aan zou hebben wanneer ze met Jackob Greyjoy zou trouwen en die haar vader had uitgekozen, alsof zij er geen inspraak in had over wat ze aan zou mogen hebben. Het huwelijk was een feit, daar kon ze zich niet meer tegen verzetten en dat was haar inmiddels al wel duidelijk gemaakt. Ze was stiller dan anders en voelde zichzelf als het ware opgesloten in een kooi, een leeuw in een kooi. En iedereen weet dat je een leeuw niet in een kooitje moet opsluiten, want een lannister always pays his debts. Ze draaide haar hoofd naar het raam toe en probeerde diep adem te halen maar het leek moeizaam te gaan. Ze draaide zichzelf op en liep de deur uit om haar weg naar buiten te zoeken. Ze vond ergens een soort balkon en ging hierop staan. Ze legde haar onderarmen op het stenen muurtje die ervoor moest zorgen dat je niet naar beneden kon vallen. Het steen was ijskoud en even ging er een rilling door haar lichaam heen. Maar ze vond de kou juist fijn. Ze keek uit over de zee en sloot even haar ogen wanneer er een briesje wind in haar gezicht kwam. Ineens bedacht ze zich dat het huwelijk met Jackob Greyjoy ook een voordeel had voor haar. Wanneer zijn vader zou sterven zou hij Lord of the Iron Islands worden en zij Lady of the Iron Islands wat maakte dat zij ook een hogere machtspositie had. Even verscheen er een glimlach op haar gezicht. "A Lannister always pays his debts." Fluisterde ze zachtjes in de wind. Ja, a Lannister always pays his debts, always. Snel draaide ze haar hoofd nu om bij het horen van voetstappen en de angst dat het haar vader kon zijn. Als hij hoorde wat ze net zij, dan.. Dan wilde ze niet eens weten wat hij zou doen. Gelukkig was het niet haar vader, maar haar broer. Een glimlach verscheen op haar gezicht bij het zijn van zijn gezicht. Ze had hem al een tijdje niet gezien en had echt de behoefte aan zijn aanwezigheid. Ze zou het hier niet langer meer uithouden bij, met alleen haar vader hier. Ze liep snel op hem af en sloeg haar armen om zijn nek heen. "You don't know how happy I am to see you." Zei ze opgelucht. Eindelijk was er dan iemand van haar familie die ze niet haatte. Ergens hoopte ze had haar andere broer ook zou komen. Ze had ze nodig..

&Icarus Lannister

Dress she is wearing:

Onderwerp: Re: A Lion in a Cage|&Icarus vr mei 16, 2014 11:36 pm

Icarus,
is flying towards an early grave.

Icarus liep door het gebouw heen. Hij haastte zich, want hoewel hij het probeerde te ontkennen, hij had zijn zuster gemist. Haar zien zou hem een glimlach bezorgen, en hij had al een lange tijd niet kunnen lachen. Hij had daarin tegen absoluut geen zin in het huwelijk. Het zou uiteindelijk toch eindigen met dronken Greyjoys en Lannisters. Die lui zaten hem alleen maar dwars. Vroeger kon hij er altijd om lachen, mensen konden zulke idioten worden als ze iets te veel wijn hadden gedronken. Vroeger vond hij het altijd heel plezant om daar naar te kijken, aangezien hij niet meer dan een of twee glazen wijn mocht drinken van zijn vader. Niet dat hij daar ooit problemen mee had gehad.
Hij twijfelde even bij het binnenstappen van de kamer. Deels bang om teleurgesteld te worden en te zien dat zijn zuster hem helemaal niet zoveel gemist had als hij haar, deels omdat hij niet honderd procent zeker wist of het de juiste kamer was. Maar toen hij de deur opende had hij nauwelijks de tijd om de kamer rond te kijken. Zijn zuster had haar armen om zijn nek geslagen. "You don't know how happy I am to see you." werd er tegen hem gezegd. Icarus glimlachte breed en knuffelde zijn zuster terug. "Very happy I see." antwoordde hij. Raenarra liet hem los en keek met dezelfde glimlach terug. Hij bekeek haar. "You look beautiful." complimenteerde hij haar zonder te liegen. Ze zag er geweldig uit. Icarus was altijd al van mening geweest dat haar zuster een van de knapste dames was die hij ooit had ontmoet. En precies om die reden beschermde hij haar met heel zijn hart van elke man die haar ook maar ongevraagd durfde aan te raken. Ze was ten slotte de enige zuster die hij had. Dat was nog een reden waarom hij tegen het huwelijk opzag. Hij kende de Greyjoy waarmee ze ging trouwen niet en hij moest zijn enige zuster aan hem afstaan. Hoe erg hij dat dan ook vond. Hij had vrij weinig keus. Net als zij trouwens.
Ranaenarra had een rode jurk aan. Rood, de kleur van een Lannister. Hij was altijd trots geweest op die kleur. Rood was de kleur van bloed. De kleur van overwinning. De jurk was gedetailleerd met diamanten die Raenarra nog mooier maakten.
Het deed Icarus goed om zijn zuster weer te zien. En voor heel even was hij het lege, kille en gebroken gevoel weer vergeten. Zoals ze het altijd bij hem weg nam.
Voor een heel klein moment, voelde hij zichzelf zelfs gelukkig.

A Lannister always pays his debts.

Onderwerp: Re: A Lion in a Cage|&Icarus za mei 17, 2014 10:17 am

Haar broer knuffelde haar terug en het deed haar gewoon even goed om überhaupt een knuffel te krijgen. Ze zag namelijk op tegen het huwelijk, ze kende Jackob nog niet maar dat wilde ze ook helemaal niet. Ze had het altijd al een vreselijk iets gevonden, het uithuwelijken, het niet zelf mogen kiezen met wie je zou gaan trouwen. "Very happy I see." Antwoorde Icarus op haar. Ze liet hem los en keek hem met een glimlach aan. Hij glimlachte ook terug. "You look beautiful." Zei hij nu gemeend. Raenarra bekeek haar jurk opnieuw. Een rode jurk die bij haar buik met touwtjes strak getrokken werd en die bij haar benen doorschijnend was. Ze haatte de jurk, alle jurken die ze hier in haar kast had hangen. Allemaal waren ze uitgekozen door haar vader en bijna allemaal waren ze rood, de kleur van haar huis. Ze zuchtte even. Vroeger droeg ze altijd jurken die ze lekker vond zitten, of leren broeken wanneer ze ging paardrijden. Vaak waren ze ook rood, maar ze had daar toen nog niet zoveel problemen mee. Sinds dat haar vader de Baratheon Basterd had vermoord weigerde ze de kleur rood te dragen, als een soort protestactie tegen haar vader en de Lannsiter familie. Nu moest het van haar vader en ze moest het nu niet wagen om te protesteren. Dit was haar kans om de schande die ze had aangericht weer goed te maken, door een edele heer te trouwen. "I hate it," Zei ze tegen Icarus over haar jurk. Ze draaide zichzelf om naar het raam en liep ernaar toe. Haar lange blonde lannister lokken dansten achter haar aan. "Father has chosen all my dresses," Zei ze met een lichte woede in haar stem. Ze draaide zichzelf weer om en keek haar broer weer aan. "Ellias, have you heard from him?" Vroeg ze nu. Ze wist dat Icarus druk bezig was het de verdwijning van Ellias..

Onderwerp: Re: A Lion in a Cage|&Icarus do mei 29, 2014 9:21 pm

Icarus,

is flying towards an early grave.

Raenarra bekeek haarzelf nog eens na de opmerking van Icarus. "I hate it." zei ze voor ze zich omdraaide en naar het raam liep. Icarus wist dit, dat ze haar jurk haatte. Ze haatte alles wat met Lannister te maken had, zo ook de kleur rood. Icarus vond dit enorm jammer, maar hij had haar zus nooit van gedachten kunnen veranderen. "Father has chosen all my dresses," verklaarde ze met lichte woede in haar stem. Icarus zuchtte en wende zijn blik af. In tegenstelling van hem haatte Raenarra hun vader. Nu was Icarus geen vaders kind, maar het was niet zo dat hij zijn vader kon doodden. Hij had ten slotte heel veel voor het vinden van Ellias gedaan en hoewel hij het opgegeven had was Icarus hem redelijk dankbaar voor de zoektochten die hij in het verleden had gedaan. Raenarra kon dit echter wel, hun vader doodden. Wat Icarus enorm jammer vond, maar redelijk te begrijpen.

Reanarra draaide zich om en keek hem hoopvol aan. "Ellias, have you heard from him?" vroeg ze. Hij keek haar een tijdje in stilte aan. Het enige wat hij kon doen was zijn hoofd schudden terwijl hij zijn blik afwendde. Hij slikte de brok in zijn keel weg en besloot zijn zus te vertellen over wat zijn vader hem vertelde. "I still haven't heard from him no. Father stopted searcing if you wanted to know. He gave up. He says Ellias would be death by now. He says Ellias was too weak to survive this long. So say the people in the North. They say he had been killed because he met the wrong people. People who are not on our side." weer huiverde hij even, en weer slikte hij de brok in zijn keel weg. Hij keek op naar zijn zus. "I'll find out the truth sister. I'll do everything to find our brother. And I'll not stop till I have find him, or killed the people who killed him." zei hij. Het verdriet was vergeten en woede had de plaats genomen. De hoop om zijn broer levend te vinden was hij verloren, en het enige wat hij voor ogen was om de personen die Ellias hadden vermoord te vermoorden. En iedereen die hem in de weg zou staan.

Hij liep naar haar zuster toe en streelde haar over haar wang. "Maybe this will be the last time you'll see mee sister. I'll start after your wedding. And I can't tell how or if I will return."

A Lannister always pays his debts.

Onderwerp: Re: A Lion in a Cage|&Icarus vr mei 30, 2014 10:03 am

Ze hoorde haar broer zuchtten wanneer ze met lichte woede had gezegd dat haar vader haar jurken had gekozen. Icarus had niet zo'n haat aan hun vader als zij deed, dat wist zij zelf ook wel, maar dat had nooit wat veranderd aan haar woede die ze voelde voor haar vader. Ze slikte terwijl ze door het raam keek en huiverde even van de koud in het kasteel. Wanneer ze haar kans had zou ze het zeker grijpen. Hij moest haar niet gaan onderschatten want ook zij was opgegroeid als een leeuw die haar vijanden uit haar weg ruimt. Ze had zich nu omgedraaid en hem gevraagd naar Ellias omdat ze nog steeds niets had gehoord van haar andere broer en ze hem ook wel miste. Hij keek haar zwijgend aan en schudde kort zijn hoofd voor hij die afwendde. Ze kneep haar ogen kort wat samen terwijl ze tranen voelde opkomen. Ze zuchtte huiverend terwijl ze haar blik naar de grond liet gaan, bang om te horen dat hij overleden was. "I still haven't heard from him no. Father stopted searcing if you wanted to know. He gave up. He says Ellias would be death by now. He says Ellias was too weak to survive this long. So say the people in the North. They say he had been killed because he met the wrong people. People who are not on our side." Zei hij en Raenarra keek hem nu weer aan. Haar ogen waren wat vochtig maar ze hield haar tranen binnen. Ze spande haar spieren in haar kaken en keek nu opzij. "Ofcourse he gave up." Zei ze opnieuw met de haat in haar stem. "He would love to see us all rot, the only thing he cares about is pride and reputation of our family." Zei ze nu terwijl waarnaar ze iets kalmeerde. "Ellias is not dead, he can't be, father is wrong." Zei ze nu waarnaar ze haar broer weer aankeek in de ogen. "I'll find out the truth sister. I'll do everything to find our brother. And I'll not stop till I have find him, or killed the people who killed him." Zei hij nu en Raenarra keek hem fronsend aan. "Cause we pay our depts." Zei ze nu zachtjes, meer doelend op haar vader dan op de moordenaars van haar broer omdat ze niet geloofde dat hij dood zou zijn. Icarus liep op haar af en aaide haar zachtjes over haar wang heen. Ze zuchtte en keek haar broer in de ogen aan met haar wazige ogen. "Maybe this will be the last time you'll see mee sister. I'll start after your wedding. And I can't tell how or if I will return." Zei hij nu en Raenarra keek hem wat verbaast aan. Ze deed een stap achteruit. "The people in the north are lairs, Icarus." Zei ze nu. "Just wait dear brother." Zei ze nu wat kalm terwijl ze zich opnieuw omdraaide en naar een kastje liep. "When I'm married to Jackob Greyjoy I can send some men to the north to fid him and handle of with those lairs." Zei ze nu. Het was aan haar te horen dat zij ook vol haat en woede zat, maar eigenlijk was alles aan hun vader te danken. Ze haalde uit het kastje een mes. Rood en goud zoals een mes van een echte Lannister. Ze haalde het uit zijn scheelde en keek naar het scherpe staal waarnaar ze naar achteren keek langs haar arm. "We need to be smart." Zei ze nu zachtjes..

Words: - || Extra: - || Tag: Icarus

Sheet door Cricket van Kickstart

Onderwerp: Re: A Lion in a Cage|&Icarus vr jun 06, 2014 3:29 pm

Icarus,

Is flying towards an early grave.

Zoals Icarus had verwacht nam Raenarra het nieuws dat hij naar het noorden zou gaan om zijn broer te zoeken niet goed op. Ze deed verbaasd een stap achteruit. "The people in the North are lairs, Icarus." zei ze. Dit wist hij ook wel. The North vertelde zelden de waarheid en al helemaal niet tegen Lannisters. "Just wait dear brother." zei ze terwijl ze zich omdraaide en naar een kastje dat in de kamer stond liep. Wachten wou Icarus niet. Wachten had hij al lang genoeg gedaan. En hoewel hij er tegenop zag om zijn zus achter te laten bij een Greyjoy, moest hij zijn broer gaan zoeken.
"When I'm married to Jacob Greyjoy I can send some man to the North to find him and handle of with those lairs." Nu klonk er ook haat in haar stem. Natuurlijk hield Raenarra van Ellias. Hij was tenslotte ook haar broer. Sinds zijn vader de zoektocht op Ellias had opgegeven geloofde Icarus er niet meer in dat iemand anders zich ook maar om Ellias bekommerde. Raenarra haalde uit de la een mes. Rood en goud, de kleuren van hun huis. De kleur die hij vrijwel altijd droeg. Ze liep naar Icarus toe en haalde het mes uit het lemmet. "We need to be smart." zei ze zachtjes.
Icarus keek zijn zus verbaasd en verward aan. "I don't know what you mean. I'm going alone! You are not going with me and Greyjoy's army neither." zei hij streng tegen zijn zus met een waarschuwende blik. Hij wou dit alleen doen. Hij wou geen bloed verspillen dat niet nodig was. Als hij met een leger zou komen zouden de bewoners van Winterfell en omstreken zich misschien bedreigt voelen en sneller aanvallen. Dit zou alleen maar voor onnodige problemen en gevechten zorgen. Als hij alleen was kon hij sneller en makkelijker reizen. Nee, met een leger zou hij niet gaan. "You can't bring me on other thoughts. I'll go and I'll go after your wedding." voegde hij eraan toe, zodat het duidelijk bij Raenarra aankwam.
Hij liet niet graag zijn thuis achter en hij was nog nooit naar het noorden geweest. Maar hij zou gaan.

A Lannister always pays his debts.

Onderwerp: Re: A Lion in a Cage|&Icarus vr jun 06, 2014 9:50 pm

Wanneer ze hem vertelde dat hij gewoon moest wachten wist ze eigenlijk al wel dat hij dat niet zou willen, net zoals zijzelf hield hij ook erg van hun broer en wilde hij ook het liefst de hoofden op een staak zien van degenen die hem vermoord zouden hebben als hij überhaupt vermoord was, iets wat Raenarra nog steeds niet geloofde. Ze had echt het gevoel dat hij nog leefde. Ze keek hem met een wat kalm gezicht aan en vertelde hem dat als zij eenmaal getrouwd was met Jackob ze een paar naar het noorden zou sturen voor Ellias. Ze was ondertussen met een mes op haar broer afgelopen, niet om haar eigen broer te vermoorden want dat zou ze nooit doen, en dat wist hij ook wel. Ze hield van haar broers, zij waren de enige samen met hun moeder waar ze om gaf. Ze vertelde hem dat ze slim moesten zijn waarnaar hij haar verbaast en verward aankeek. Raenarra hief haar kin wat hogen en keek haar broer nu onderzoekend aan. "I don't know what you mean. I'm going alone! You are not going with me and Greyjoy's army neither." Zei Icarus waarnaar Raenarra hem kalm fronsend aankeek. Nee, ze zou zelf nooit meegaan, ze vond het hier in Pyke al erg, dus het koude noorden was zeker geen plek voor haar en zeker niet nu winter er ook alweer aankwam. "I never said I was going to the north." Zei ze nu met ee hees kantje in haar stem. "I wanted to give this dagger to some greyjoy assassin and let him do the work for me, for us." Zei ze zachtjes om duidelijk te maken met wat ze ermee had bedoeld. "Besides, I need to stay here and do my duty." Zei ze nu weer met een lichte haat in haar stem. "Like giving a child to Jackob Greyjoy and be his wife." Zei ze nu waarnaar ze kort snoof. De haat en woede was in haar blik te lezen wanneer ze het over haar vader had. "You can't bring me on other thoughts. I'll go and I'll go after your wedding." Zei Icarus. Zachtjes knipperde Raenarra met haar ogen terwijl ze haar blikveld naar beneden liet gaan. "Don't, pleas don't." Zei ze nu met een licht trillende stem. Hij wilde echt gaan, iets wat ze ergens ook wel had kunnen bedenken, ze kon hem niet op andere gedachten brengen. "I can't lose you too." Zei ze nu terwijl ze hem aankeek waarnaar ze ook gelijk weer wegkeek opzij. "You have no idea how hard it is for me out here, I need somewhan I can trust by my side, somewhan who cares about me." Zei ze nu. Ze zij het vooral om hem hier proberen te houden maar zeker ook omdat ze het meende. "I don't want to be alone, not anymore." Zei ze met een kracht in haar stem die heel gemeend klonk en was.

Words: 493 || Extra: - || Tag: Icarus

Sheet door Cricket van Kickstart

Onderwerp: Re: A Lion in a Cage|&Icarus vr jun 13, 2014 1:49 pm

Icarus,

Is flying towards an early grave.

Raenarra keek hem verward aan. "I never said I was going to the north." zei ze tegen hem. Icarus zuchtte voor heel even opgelucht. "I wanted to give this dagger to a Greyjoy assassin and let him do the work for me, for us." vervolgende Raenarra haar verhaal. Icarus keek haar boos aan. Hier was hij het absoluut niet mee eens. Hij wou alleen gaan. Hij wou zelf zijn broer gaan zoeken. En dat zou hij doen ook. "Besides, I need to stay here and do my duty." Icarus zuchtte en draaide met zijn ogen. Zijn zuster had hem duidelijk verkeerd begrepen. Hij wou haar niet meehebben, en daar hoefde zij niet extra redenen voor te bedenken. "Like give a child to Jackob Greyjoy and be his wife." Aan haar stem kon hij horen dat ze hier geen zin in had. Maar helaas voor haar had ze weinig keus. Hij zuchtte. "You can't bring me on other thoughts. I'll go and I'll go after the wedding." zei hij streng tegen haar. Raenarra's harde gezicht verdween en er kwamen tranen in haar ogen. "Please don't," begon ze nu te smeken. Ook dat zou niet werken bij Icarus. Hij zou gaan. "I can't lose you too." zei ze. Weer zuchtte Icarus. Hij was klaar met dit zielige gedoe. "You have no idea how hard it is for me out here, I need someone I can trust by my side, someone who care about me." ze keek hem niet aan toen ze dit zei. Hij snapte het wel, maar zijn zus zou nu groot moeten zijn en hem moeten laten gaan. Want hij zou nog steeds niet van gedachten veranderen. "I don't want to be alone anymore." zei ze krachtig. Voor de derde keer liet Icarus een zucht tussen zijn lippen ontsnappen. Hij pakte zijn zuster vast aan haar armen en keek haar aan. "You won't be alone. You've got Jacob Greyjoy. And I'm sure you'll find someone here who likes you, and you'll like him or her too. And you'll be best friends. I don't know wwho you can't trust and who you can trust, but that's for you to figure out. I can't stay here Raenerre. Even when I'm not going to search for Ellias I would be gone in a heartbeat. You know that. Because you know me. Don't try to change me Rae. I''ll not stay here." Toen hij uitgesproken was liet hij haar weer los, maar hij bleef even streng naar haar kijken. "Oh. And if you send a assassin, I'll kill him." waarschuwde hij. "I'ts my duty to find Ellias. So'll be the one who finds him." zei hij streng.

A Lannister always pays his debts.

Onderwerp: Re: A Lion in a Cage|&Icarus zo jun 15, 2014 6:24 pm

Ze hoorde haar broer zuchtte opgelucht nadat ze hem vertelde dat ze nooit van plan was geweest om naar het noorden te gaan. Nadat ze hem vertelde dat ze het mes aan een Greyjoy zou geven om het voor haar te doen keek hij haan boos aan, iets wat ze ook wel verwacht had. Het zou moeilijk worden het uit zijn hoofd te zetten maar ze zou alles proberen om niet nog een broer kwijt te raken. "You can't bring me on other thoughts. I'll go and I'll go after the wedding." Had hij streng gezegt waarnaar Raenarra kort zuchtte. Ze wilde niet dat hij zou gaan, dat wilde ze echt niet. Haar ogen werden wat wazig. Hij zuchtte nadat Raenarra heb smeekte het niet te doen omdat ze niet nog een broer wilde verliezen. Ze vertelde hem dat ze iemand nodig had wie ze kon vertrouwen en die om haar zou geven. Hij pakte haar bij haar armen vast en Raenarra keek hem nu weer aan. "You won't be alone. You've got Jacob Greyjoy. And I'm sure you'll find someone here who likes you, and you'll like him or her too. And you'll be best friends. I don't know wwho you can't trust and who you can trust, but that's for you to figure out. I can't stay here Raenerre. Even when I'm not going to search for Ellias I would be gone in a heartbeat. You know that. Because you know me. Don't try to change me Rae. I''ll not stay here." Sprak hij nu waarbij Raenarra hem weer een tikje boos aankeek. Het laatste snapte ze wel, ze wist dat hij hier niet zou gaan blijven maar om naar het noorden te gaan om Ellias te zoeken? Hij liet haar weer en keek haar streng aan. Ze schudde even kort met haar hoofd heen en weer waarnaar ze zich voor de zoveelste keer omdraaide en van hem weg liep. "Oh. And if you send a assassin, I'll kill him." Waarschuwde hij voordat Raenarra terug kon reageren. "I'ts my duty to find Ellias. So'll be the one who finds him." Zei hij daar nog achter aan met strenge stem. Ze snoof kort waarnaar ze haar hoofd omkeerde om Icarus aan te kijken. "You know that your starting to look like father." Zei ze nu wat geirriteerd tegen hem. "You know these people are called Ironborn, does that sound nice to you? Like somewan you can trust?" Vroeg ze nu. "I will never be happy here, it's cold and the smell here is terrible." Zei ze nog redelijk kalm. "And Jackob Greyjoy isn't the man I want to marry." Zei ze met woede in haar stem terwijl ze een beker van het kastje af smeet. Ze keek hem nu weer aan. Haar lip trilde zachtjes. "Get out!" Riep ze nu een beetje hard naar hem waarbij ze duidelijk maakte dat ze alleen wilde zijn. Haar handmaiden kwam op dat moment met een verschrikt gezicht binnenlopen. Raenarra keek kort naar het meisje waarnaar ze opnieuw haar broer aankeek.

Words: 510 || Extra: - || Tag: Icarus

Sheet door Cricket van Kickstart

» Icarus Lannister